woensdag 11 oktober 2017

Naar school

Inmiddels zijn we al weer bijna 2 maanden verder. Twee maanden waarin weer van alles gebeurde! Hoog tijd om weer even bij te praten! ;)

Jort's herstel na de operatie ging gelukkig zeer voorspoedig. Na een paar dagen kon hij eigenlijk alles alweer wat hij daarvoor ook deed. Het was vrij goed weer, maar we moesten hem natuurlijk nog wel behoeden voor een en ander. Zo was zwemmen vanwege de wond nog niet aan de orde en kon hij ook nog niet naar een speeltuin, ballenbak etc. We kozen voor een blotevoetenpad en dat ging prima. Lekker met je voeten door de modder, slepen met takken, helemaal Jort's ding! Het was een erg leuke middag! 

Half augustus was Jort's laatste dag op de Arkel. Door de onverwachte ziekenhuisopname was hij een tijdje niet meer geweest en nu viel zijn afscheid een beetje raar. Het was vakantieperiode en de meeste kinderen uit zijn groep hadden tijdens zijn afwezigheid al afscheid genomen. In de vakantieperiode worden de groepen wat samengevoegd en staan er soms andere leidsters op de groep. Ondanks dat was het afscheid toch best leuk en hebben we met alle kids een lekker taartje gegeten, gezellig gekletst en werden we vrolijk uitgezwaaid. Toch best een bijzonder moment.. Jort is drie jaar op de Arkel geweest en zij hebben Jort en ons in die periode heel goed begeleid. Alle lof voor de begeleidsters, hun enthousiasme, het vertrouwen, de persoonlijke betrokkenheid en de prettige korte communicatielijnen. Een paar weken later had ik nog een evaluerend eindgesprek met de directeur en heb ik voor al het personeel nog een grote taart meegenomen met een foto van Jort erop om iedereen nogmaals te bedanken. Een afsluiting van een tijdperk, zo voelde het ook echt.

Daarna had Jort nog twee weken vrij voordat de scholen begonnen. Lekker spelen en een beetje aanklooien op de boerderij, gras hakselen, af en toe zwemmen of een speeltuin, dat werk. Ook hadden we een afspraak in het UMCG bij de neuroloog en bij de cardioloog voor wondcontrole. De wond zag er goed uit, maar de ICD steekt dit keer wel een stuk verder naar voren. Dit zou nog wel wat kunnen veranderen, maar dat heeft tijd nodig. Inmiddels ligt ie inderdaad al een stukje dieper, maar nog steeds is de ICD wel veel meer zichtbaar dan voorheen. Op gezondheidsgebied gaat het de afgelopen tijd gelukkig erg goed met Jort [maar dat mag ik niet hardop zeggen..]. Geen rare dingen op dat gebied. Fingers crossed! Eind augustus zijn we nog even een lang weekend met Stan en Evie naar Kijkduin geweest. We zaten in een chaletje aan de rand van de duinen en waren binnen een paar minuten lopen op het strand. Aangezien we die dagen echt geweldig mazzel hadden met het weer, hebben we de zee alle dagen gezien! Stan kreeg geen genoeg van de golven en natuurlijk werden er schelpen gezocht en strandbunkers gegraven! En laat Kijkduin nu net dé plek zijn voor Pokemons! ;) Wat heerlijk om zo even een paar dagen weg te zijn! Enigszins dubbel natuurlijk zo zonder Jort, maar ook heel fijn om die 24/7 focus op hem eventjes los te kunnen laten. We verwonderden ons heel wat keren over hoe relaxed het is als je kinderen gewoon even rustig kunnen zitten in een strandtent, niet steeds weglopen en zichzelf gewoon samen even kunnen vermaken. We zijn dat gewoon echt niet gewend! Jort bleef die dagen bij onze buren en bij mijn zus en zwager en heeft het ook erg leuk gehad! Iedereen blij! 

Begin september was het dan zover, de scholen begonnen! Ik bracht Jort op de eerste dag zelf naar zijn nieuwe school. Hij had er weinig zin in, tranen in de auto en eenmaal in de klas was hij al ontsnapt voordat ik er erg in had. Hij stond bij de auto te huilen dat hij naar huis wilde.. zo zielig! Gelukkig heeft hij ook hier doortastende leerkrachten c.q. begeleiders en ging zijn eerste schooldag uiteindelijk heel goed. De dagen erna bracht onze vaste begeleidster hem 's ochtends weer gewoon naar school. Dat gaat veel beter. De verschillen tussen het Van Liefland en de Arkel zijn toch wel groter dan ik had gedacht. Dit is echt school! Hier krijgt hij serieuze vakken zoals rekenen, taal, spelling en moet hij veel meer aan zijn tafeltje blijven zitten. Tussendoor wordt er veel gepuzzeld, buiten gespeeld, geverfd, geknutseld etc. Al na een week hadden we een ouderavond waarin met filmpjes werd getoond hoe een les eruit ziet zodat we ook een beetje een idee hebben. Zo leren ze nu elke week een letter en die letter wordt op een heleboel verschillende manieren onder aandacht gebracht. De eerste letter die aan bod kwam was de "i" en wordt aangeleerd als "een stok met een punt erop, en de i is klaar". Dat wordt dan uitgebreid voorgedaan op het digibord, daarna mag ieder kind het komen proberen op het digibord, diverse werkbladen met oefeningen over de i, er worden liedjes gezongen, versjes gemaakt, letters uitgebeeld etc. Alles om die letter er maar in te krijgen. Zeer moeilijk lerende kinderen, dus je moet enorm veel geduld hebben! Ga er maar aan staan; hulde voor de juffen!! Richard en ik keken elkaar aan en vroegen ons hardop af of Jort dat ooit zou gaan oppakken. We hadden weinig illusies! Sommige kinderen kennen aan het eind van het schooljaar alle letters, anderen doen er drie jaar over. Het is allemaal goed; in deze vorm van onderwijs liggen de normen heel anders en krijgt ieder kind de lesstof op de manier zoals het bij hem of haar past. 



Een dag later vroeg ik Jort naar de letter i (aangezien ik nu wist dat ze daar mee bezig waren) en tot mijn grote verbazing zei hij heel enthousiast: een stok met een punt erop en de i is klaar! Wauw!!! Ik was echt onder de indruk!! Het bleef dus wel degelijk hangen!! En inmiddels gaat hij al een week of 5 naar school en kent hij nu ook de k, m, n, r, v, oo, aa al en laat hij aan de hand van de werkbladen zien hoe het moet! Dat is toch echt fantastisch??! Hoe trots kun je zijn?! :-)))

Jort is eigenlijk nooit ergens bang voor. Grote machines, trekkers, koeien van heel dichtbij, het maakt hem niks uit. Maar voor honden heeft hij toch wel ontzag. Sinds een maandje hebben we nu zelf ook weer een hond, Donna. Zelfs zo'n kleine pup was in het begin toch een beetje spannend, maar inmiddels vindt hij deze toch wel interessant! Hij wil haar graag brokken geven en dat weet Donna wel te waarderen! ;)


We hadden in september ook nog Jort's 7e verjaardag! Zijn grootste wens was heel veel kranen en dan met name heel veel bakken voor aan de kraan zodat hij kan verwisselen; volledig geïnspireerd door zijn grote held buurman Geert! Nou, die wens is aardig uitgekomen! Het hele Bruder assortiment is hier weer up to date en Jort genoot van alle visite, de aandacht en alle leuke kado's! Echt weer een topdag, heerlijk om hem zo in zijn element te zien! De dagen en weken erna is hij nog steeds elke dag druk in de weer met al zijn nieuwe spullen. Het is heel fijn om te zien dat hij er nu ook echt leuk mee kan spelen. Voorgaande jaren leek het bijna een sport om zoveel mogelijk in korte tijd kapot te maken. Alles is nu nog intact, een wonder! 

Ik vind sowieso dat hij de laatste tijd rustiger met dingen kan spelen. Zijn focus wordt ietsje beter en zijn taalgebruik ook. Achteraf gezien denken we dat hij ook echt toe was aan een nieuwe stap in de zin van school. Het lijkt wel of hij nu er mentaal meer van hem wordt gevraagd, hij beter in zijn vel zit. Hij vindt het nu ook erg leuk om te bakken. Hij deed dat altijd al wel net alsof, met klei, maar the real stuff zag ik nog niet zo zitten met hem. Maar afgelopen week hebben we samen koekjes gebakken en zelfs een heuse appeltaart en dat ging best goed! Hij vertelt nu soms ook zichzelf wat hij op school heeft gedaan. Op de stoel blijven zitten was de eerste week een mega uitdaging op school. Inmiddels kan hij hij gewoon een half uur blijven zitten! De wonderen zijn de wereld nog niet! Wij zijn heel benieuwd waar hij aan het eind van dit schooljaar staat in zijn ontwikkeling! Het is mijn lijfspreuk geworden: