De scholen zijn weer begonnen! Allemaal 's ochtends weer in het gareel; het is wel even aanpoten om drie kinderen in de kleren te krijgen! Ook Jort gaat deze week voor het eerst naar zijn nieuwe 'school'. Op woensdag en donderdag gaat hij voortaan naar Medisch Kinderdagcentrum De Arkel. Spannend! We hebben hem de afgelopen dagen al vaak verteld over zijn school, maar daar reageerde hij weinig op. Nou ja, hij zei dan 'nee-nee-nee-neeeee'! Dus.. ;-). Voor onszelf ook weer een spannende stap met gemengde gevoelens. Richard en ik brachten hem gisterochtend samen heen en hij liep braaf met zijn tasje tussen ons in naar binnen. Hij zag buiten allemaal speelmateriaal wat hem wel aansprak; een skelter, traptrekker, schommel, zandbak, trampoline! Leuk! Maar toen hij zijn klasje in moest was het plotseling drama, heel erg boos en dikke tranen. Hij kreeg ineens in de gaten wat de bedoeling was en dit was toch duidelijk niet wat hij wilde! Om het afscheid niet nog pijnlijker en lastiger te maken, zijn we vrij snel vertrokken. Met het vertrouwen dat het wel goed komt, maar tegelijkertijd ook met een brok in onze keel, want het is natuurlijk niet leuk om je mannetje zo achter te moeten laten. Dat begrepen ze daar ook. Toen we net thuis waren belde zijn begeleidster al op om te vertellen dat hij na ons vertrek wel goed te troosten en af te leiden was. Hij had mazzel want elke woensdag gaan ze zwemmen in de naastgelegen zwemschool en dat vond hij dan ook erg leuk. Toen ik hem s middags samen met Stan ophaalde was hij helemaal moe van het intensieve programma. Veel nieuwe indrukken, nieuwe mensen, nieuwe omgeving. Hij had het heel goed gedaan, dus we zijn hartstikke trots op hem!
Vandaag mocht hij weer naar school. Ook nu groot drama, dit keer al op de parkeerplaats; ik moest hem echt meeslepen. Hij wist al wat er ging komen! Maar ook nu gaf hij zich kort na het afscheid wel over en ging het verder prima. Tot de lunch.. Hij kreeg een ritmestoornis met een shock. Het 'rommelt' af en toe wel de laatste dagen, maar niet zó erg. Voor ons natuurlijk flink schrikken; waar komt dit nu weer vandaan en wat komt er mogelijk nog meer??! De begeleidsters waren wel minstens zo onder de indruk als Jort zelf. Ze wisten uiteraard dat dit kon gebeuren, want het is natuurlijk uitvoerig besproken. Maar dat het nu meteen al aan de orde is.. Tja daar reken je gewoon niet op. Ze vielen dus meteen met hun neus in de spreekwoordelijke boter..
En nu maar weer aanzien hoe het de komende dagen weer gaat. We hopen natuurlijk heel hard dat het hierbij blijft..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten