Het lijkt erop dat we inmiddels weer wat in de lift zitten. We hebben weer een spannende week achter de rug. Zoals misschien wel te verwachten was, kreeg Jort uiteindelijk donderdag ook last van de buikgriep. De hele avond en nacht moest hij spugen en dat is met een verse buikwond natuurlijk dubbel vervelend en pijnlijk. Zo zielig om je mannetje zo te zien, naast alles wat hij altijd al heeft te verduren. Zijn medicijnen moet hij natuurlijk wel gewoon elke zes uur hebben, maar die kwamen er binnen 5 minuten weer uit. Behoorlijk zenuwslopend, maar na een tweede poging bleven ze er gelukkig wel in. Je houdt Jort constant in de gaten en met je andere oog kijk je steeds op de klok. Opgelucht als er een half uur spuugvrij voorbij is, want dan zou de medicatie theoretisch gezien moeten zijn opgenomen. Ook 's nachts is het uiteindelijk gelukt, maar je kunt je voorstellen dat lekker slapen er niet bij was. Toen Jort in de loop van vrijdag weer wat opkrabbelde, begon Richard nog even aan zijn tweede ronde buikgriep en zo klungelden we wat door de afgelopen week. Het is een wonder dat ik zelf redelijk gespaard ben gebleven.
De uitwerkingen van de buikgriep kwamen bij Jort vrijdagavond aan het licht. Hij kreeg weer meer last van ritmestoornissen en ook gelijk zo erg dat hij een shock nodig had. De eerste shock van zijn nieuwe ICD. Thank God dat hij inmiddels weer een volle batterij heeft! Toch de juiste beslissing genomen vorige week door de ICD meteen te laten vervangen in plaats van dit nog even uit te stellen tot het nieuwe jaar.
Door al het spugen, diarree en het niet of nauwelijks eten is de medicijnopname zeer waarschijnlijk niet optimaal geweest, met lagere bloedspiegels als gevolg. We hebben niet opnieuw bloed geprikt, maar dit is natuurlijk wel een voor de hand liggende oorzaak. We hebben het weekend een extra medicijngift ingebouwd en gisteren zelfs nog een keer omdat de problemen (heftige ritmestoornissen en meerdere shocks maandagavond) aanhielden. Vanaf gisteren gaat het wel weer wat beter, maar het hakt er wel weer even flink in iedere keer. Je bent er gewoon de hele dag mee bezig. Ik moet uitkijken dat ik er niet paranoïde van word. Tijd om even bij te komen is er eigenlijk niet en dat gaat op een gegeven moment wel opbreken.
Inmiddels is Jort door de hele week vrijwel niks te eten flink afgevallen. En hij had al weinig over. Aangezien hij eigenlijk alleen bij oma Henny zonder morren zijn bord leeg eet, ging hij deze week elke dag tussen de middag even "uit eten" bij opa en oma. Even bunkeren en weer naar huis! Fijn dat het kan!
Ik had dit jaar rond de kerstdagen graag wat aandacht willen besteden aan de mensen die ons dit jaar zo veel hebben geholpen en gesteund. Want het was me het jaartje wel zeg.. Pfff.. Een boel grijze haren erbij gekregen (letterlijk!). Maar door alle grieptoestanden en andere stress is dat er dus niet meer van gekomen. Vergeef me! Maar hierbij dus voor iedereen die ons op wat voor manier heeft geholpen en gesteund (een luisterend oor, oppassen, het hartverwarmende Welcome Home weekend, taxiritjes, boodschappen doen, koken, bemoedigende woorden, het huishouden, bezoekjes, kaartjes, appjes, kadootjes, etc): iedereen enorm bedankt!!! Zonder jullie hadden we het echt niet gered! Ik zou zo graag iets terug willen doen, maar er is elke keer wel weer wat waardoor we meer hulp némen dan kunnen geven... Ooit komen er vast andere tijden...
We wensen jullie allemaal fijne feestdagen en alle goeds voor 2015!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten