Haven in zicht

De ontwikkelingen volgen zich momenteel erg snel op, dus toch nog maar even een verhaaltje typen voor het slapen gaan.

Jort doet het zonder het morfine-infuus hartstikke goed en na ons rondje gisteren op de rode auto door de gang is hij niet meer te houden! Hij wil de hele tijd over de afdeling crossen en houdt ook nu de automatische deuren van de uitgang van M2 weer nauwlettend in de gaten. Eigenlijk is hij nu weer op het punt beland waar hij medio januari (voor de operatie) was geëindigd. En nu hij verder toch niet aan de hartbewaking zit of anderszins wordt belemmerd, maken we 'stiekem' ook wel even een rondje door de gangen buiten M2!

De artsen verbazen zich over Jort's enorme fysieke kracht. Normaal gesproken schijn je na zo'n lange periode van beademing, sedatie en spierverslappers nog wel een aantal weken rustig in bed te horen liggen. Hoe anders is het bij Jort! Hij maakt iedere dag grote sprongen en rustig in bed liggen hoort daar in zijn beleving in ieder geval niet meer bij! 

Vanochtend is Jort na ruim 8 weken eindelijk weer eens in bad geweest. Dit mocht niet eerder vanwege de infuuslijn. Hij vond het heerlijk en is nu weer helemaal lekker opgefrist! Vanmiddag is hij met een aantal fysiotherapeuten in opleiding naar de trainingsruimte geweest en heeft hij zijn kunsten kunnen showen. Hij genoot van alle aandacht van deze dames! Hoewel hij qua lopen nog wel erg wiebelig en wankelig is, merk je dat hij nog steeds heel veel kracht in zijn lijf heeft. Dat lopen komt ongetwijfeld binnenkort ook weer helemaal in orde! 

De orale middelen die hij nog krijgt voor het afkicken van alle slaapmiddelen zijn met ingang van vandaag al naar 4x per dag gezet. Ook hier geldt een versneld afbouwschema, om zo snel mogelijk in een beter werkbaar medicijnschema te komen. En dat allemaal met het doel: naar huis! Vanochtend heeft hij de sonde uit zijn neus getrokken. Die werd alleen 's nachts gebruikt voor medicatie, dus we zullen vannacht eens kijken of hij alles ook zelf doorslikt. Zo niet, dan kan er alsnog een nieuwe sonde in.   

Vanmiddag werden we helaas uit onze privékamer gebonjourd, aangezien er een ander kind met een virus was opgenomen die in isolatie moest liggen. Balen voor ons natuurlijk, want die eigen kamer beviel ons prima, maar het is nu eenmaal niet anders. We hebben het kamp opgebroken en alles verhuisd. Op dit moment ligt Jort op een tweepersoonskamer die we moeten delen met een ander meisje.

Dit gegeven, Jort's steeds groter wordende vitaliteit én het feit dat de medicijntijden nu al zeer acceptabel zijn, maakt dat we nu ook wel graag zo snel mogelijk naar huis willen en mogen. De verdere revalidatie kunnen we thuis ook prima voortzetten! De enige bottleneck is nu nog de bereiding van de medicatie in de apotheek. Zonder alle benodigde pillen en drankjes kunnen we natuurlijk niet naar huis. Afhankelijk van de snelheid van de apotheek lijkt het erop dat we een dezer dagen de tassen kunnen pakken!! De haven is in zicht.... :-))