Op de gang!

Ook vandaag kan ik een stukje schrijven met uitsluitend goede berichten. Wat is het toch ontzettend wonderlijk, deze positieve omslag. Twee weken geleden zaten we nog in zak en as en gaf niemand Jort nog enige kans. En nu... Hij verrast iedereen keer op keer!

Afgelopen weekend merkten we dat de infuuslijn in Jort's hals pijnlijk en rood werd. Die lijn zat er nog in vanwege de morfine, maar de dosering werd iedere dag al verlaagd. Het risico op infectie en ontsteking van de insteek werd met de dag groter en dan hebben we er weer een probleem bij. Daarom werd er besloten om dan toch maar helemaal te stoppen met de morfine zodat de lijn eruit kon. Het grootste risico daarvan was dat Jort alsnog last kon krijgen van afkickverschijnselen. 

Het verwijderen van de lijn was gisteren zo gepiept en het grote voordeel is natuurlijk dat Jort nu gewoon vrij kan bewegen, zonder steeds die irritante infuusdraden achter hem aan. Van junky gedrag hebben we gelukkig niks gemerkt de afgelopen 24 uur. Jort heeft vannacht voor het eerst weer een heel goede nacht gehad van 20.30 tot 7.15 uur en hij merkt er niks van als hij 's nachts medicatie krijgt. Dankzij oordoppen slapen wij inmiddels ook wat beter in het ziekenhuis!

Vandaag was Jort erg goed te pas. Hij at en dronk goed en was vrolijk, lief en alweer op de ondernemende tour. Ik wilde vanmiddag een klein stukje met hem aan de hand lopen over de afdeling, zodat hij zijn kunsten even kon showen aan de zusters. Maar daar stond een fietsje en dat leek Jort wel wat! Vol trots klom hij op de driewieler en reed erop weg, schaterlachend van pret! Op de fiets is hij al een hele pief, maar lopen gaat nog heel wiebelig en alleen met ondersteuning. Dan is hij net een dreumes die zijn eerste stappen probeert te zetten. Maar op de fiets gaat het prima en al gauw ontdekte hij 'zijn' rode autootje even verderop in de gang. Zo heeft hij in januari 100.000 keer over de afdeling gesjeesd en iedereen vond het fantastisch om hem nu na al die tijd weer zo te zien! Hij rijdt wederom overal naar binnen en lacht dan zo lief, grappig en onschuldig dat niemand boos op hem wordt! En zo weet hij iedereen weer om zijn vingers te winden! Grote charmeur! 

De komende dagen gaan we meer trainen, ook in de "gymzaal" van de fysiotherapeut. Verder moeten we toewerken naar het afbouwen van ook de orale afkickmiddelen. Eén middel krijgt Jort nu nog 6x per dag en dat is thuis eigenlijk niet te doen. Het zou namelijk betekenen dat we 's nachts drie keer de wekker moeten zetten om zijn medicatie te geven. Eén keer per nacht is al erg genoeg!  

Vanmiddag is ook de ICD weer uitgelezen. Opnieuw NUL ritmestoornissen gesignaleerd! Wauw! Het zou zo ontzettend fijn zijn als we deze lijn voorlopig een heeeeele poos kunnen voortzetten!! Blijf geloven in wonderen!