woensdag 14 november 2018

Even bijpraten

De laatste blog is inmiddels alweer een aantal maanden geleden! Wat vliegt de tijd! Ik heb al diverse keren het plan gehad om een stukje te schrijven, maar het komt er gewoon telkens niet van. Nu ga ik er toch maar even voor zitten. Wel zo leuk voor de doorloop van het verhaal! 😉

Er is weer van alles gebeurd afgelopen zomer en najaar, maar op gezondheidsgebied van Jort is het gelukkig opmerkelijk rustig te noemen! Vorige week hadden we een periodieke controle in het UMCG op het programma staan. Daar werd de ICD weer uitgelezen en bleek Jort na de twee shocks eind juni gewoon helemaal geen (NUL!) ritmestoornissen te hebben gehad. Iedere ritmestoornis (zelfs als het maar ÊÊn seconde duurt) wordt vastgelegd door de ICD, dus deze uitslag is dan wel echt heel bijzonder te noemen! Eigenlijk gaat het al anderhalf jaar opmerkelijk goed, met uitzondering van het 'incident' in juni dit jaar dan, dat was na een korte buikgriep. Op zich wisten we natuurlijk wel dat het goed gaat (anders hadden we het immers wel gemerkt), maar echt nul ritmestoornissen was voor iedereen en daarmee ook voor ons een aangename verrassing! Het betekent dat Jort ondanks de gewijzigde medicijntijden, de extreme en langdurige hitte van afgelopen zomer en de snotneuzen her en der, overal weer glansrijk doorheen is gefietst! Fantastisch dat het dus toch kan. Echt bijzonder! Verder hebben we die middag nog een bezoekje gebracht aan de kinderneuroloog, de kindercardioloog en bloed geprikt om de bloedwaarden weer te laten checken. Het was inmiddels al eind van de middag en we besloten deze middag af te sluiten met een feestelijk maal bij de grote gele M! 


Deze zomer was Jort voor het eerst ook zes hele weken vrij van school. Het begrip "6 weken" is nog erg abstract voor hem. Iedere ochtend vroeg hij me: 'Hoef ik vandaag niet naar school??' En als ik dan zei 'Nee, je bent nog steeds vrij' riep hij heel hard 'Joepieee!!'. [Waarna Evie vroeg 'En ik dan?' 'Jij ook niet.' 'Ahh, jammer...' 😊] 
Jort heeft papa elke dag geholpen op de boerderij, waar hij ook het liefst is. Het was natuurlijk meerdere weken absurd warm en sowieso al vanaf april prachtig weer. We hadden in mei al zo'n groot zwembad aangeschaft voor in de tuin en het bleek de beste investering van het jaar! De hele zomer was 'ie iedere dag volop in gebruik! Ideaal! Op wat uitstapjes na (speeltuin, naar de plas, een stukje fietsen en heel veel ijs!) zijn we dan ook veel thuis geweest. Stan en Jort sliepen de hele vakantie samen op de logeerkamer, dat is een beetje traditie geworden.


Deze zomer kregen we van de gemeente een ouder-kind tandem ter beschikking gesteld. Jort voor, ik achter; wat een uitvinding! Jort kan technisch gezien namelijk wel prima fietsen, maar is een gevaar op de weg. Dat maakte een stukje fietsen met z'n allen altijd een zeer stressvolle onderneming. Met de komst van deze duofiets is fietsen nu weer leuk, gezellig en ontspannen! En gelukkig vindt Jort (maar stiekem Stan ook!) het erg leuk op die fiets, dus we hebben al heel wat kilometers gemaakt!

De laatste week van de schoolvakantie zijn we met ons gezin naar de Noordhollandse kust geweest. Ik weet niet hoe anderen dat ervaren, maar ik vind 'op vakantie gaan' altijd een stuk relaxter klinken dan het in werkelijkheid is! Ook op vakantie (of misschien wel: juist op vakantie) moeten we Jort goed in de gaten houden. Je weet nooit wanneer hij wegloopt of iets uitspookt wat niet mag of niet kan. Even rustig achterover hangen is er nauwelijks bij. We hebben geprobeerd om uit eten te gaan en een strandtent te bezoeken, maar beide keren was het zo onrustig dat we het al gauw weer voor gezien hielden! 🙈 Het beste kun je maar gewoon wat gaan doen en dus zijn we er best veel op uit geweest. Lekker uitwaaien en zandkastelen bouwen aan zee, fietsen, ijsjes eten, naar de vuurtoren, het Marinemuseum en we zijn naar een leuke speeltuin met blotevoetenpad geweest. Aangezien onze kinderen alle drie enorme waterratten zijn, hebben we ook vrijwel elke dag gezwommen en kreeg Jort maar geen genoeg van de glijbaan. Ik heb de treden van de trap geteld, 33 stuks om precies te zijn. Jort ging 25 keer per uur naar boven. Meerdere uren achter elkaar. Elke dag. En meestal moest een van ons mee, dus tel maar uit... wat een work out! 😂


In september mochten ze alle drie naar school. Wat een verandering ineens, ook Evie alle dagen van huis. Jort pakte het ritme van school verrassend soepel weer op. Hij heeft een heel andere klas en is met de lessen rekenen, taal en lezen inmiddels een groepje verder. Dat betekent dat hij nu alle letters goed beheerst en zelfs korte woordjes schrijft. Knapperd! Een week later was hij jarig. Acht jaar, wauw! 💗 Hij was al dagen in de weer met zijn verjaardag en verheugde zich enorm op veel kado's en taart. Hij is gek op 'witte taart' (home made kwarktaart) en wilde allemaal kwarttaarten! En wie jarig is bepaalt, dus stond de hele tafel vol met kwarktaart in diverse variaties! De hele Bruder collectie is hier inmiddels voor het zoveelste jaar op rij weer helemaal compleet en Jort is er nog steeds elke dag helemaal happy mee! 

Inmiddels heeft hij ook de afgedankte XBox van Stan gekregen. Hij gaat nu helemaal op in het trekkerspel Farming Simulator en leert verrassend snel hoe hij alle knoppen moet bedienen. Hij snapt ook steeds beter de logica en werking van het spel. Eerst geld verdienen, dan pas machines kopen en ook de volgorde van ploegen, zaaien en oogsten heeft hij al aardig in het snotje. In zijn eigen game hoekje komt hij helemaal tot rust en komt daar het liefst de komende uren niet meer achter vandaan. Eigenlijk een heel normale 8-jarige... 😉