Na de operatie eind juni vorig jaar ging Jorts herstel in sneltreinvaart. Hij bleef een weekje thuis na de operatie om te kunnen herstellen. De machines en het werk op de boerderij lonkten echter heel snel alweer zo naar hem, dat we bedachten dat zijn lijf wellicht op school meer rust zou krijgen dan thuis! En dus is hij nog twee weken naar school geweest voordat de zomervakantie begon. We hadden dit jaar geen vakantietripje gepland, we zouden wel zien. Maar een vakantie komt natuurlijk niet vanzelf uit de lucht vallen; als je niks regelt blijf je gewoon thuis. En uiteindelijk was dat ook helemaal prima. Het werk op de boerderij gaf ons ons ritme en de kinderen vonden het leuk om te helpen. Stan kan inmiddels al heel goed met de trekkers overweg en maaide, schudde en harkte deze zomer het gras. Hij kreeg steeds meer lol in het werk op de boerderij. Zelf trok ik op drukke dagen ook vaker de overall aan en zorgde op de ochtenden en avonden samen met Evie voor de kalfjes. Jort scheurde ondertussen wat rond op de shovel en was druk in de weer met de hogedrukspuit! Zo met z’n allen aan het werk op de boerderij zorgde voor een nieuw soort saamhorigheid die eigenlijk heel prettig bleek. En op een bepaald vlak -ondanks de drukte - zelfs ook wel rustgevend nu alle andere prikkels van school, clubjes en andere verplichtingen wegviel.
Na de zomer vierde Jort zijn dertiende verjaardag! 13! Het was tropisch weer, ruim 30 graden, dus we organiseerden een leuk tuinfeestje. Jort werd flink verwend met dikke kado’s, de kids zaten in het zwembad en renden met waterpistolen door de tuin, de barbecue ging aan en het bleef nog lang gezellig. Het was een heerlijke dag!
In de herfstvakantie zijn we een paar dagen naar Texel geweest. Even uitwaaien aan zee! We hadden ruimte over in ons huisje, dus konden ons neefje en nichtje ook met ons mee. Met 5 kinderen op pad is niet per se relaxt, maar zoals we al hadden gehoopt brachten zij juist ook wat harmonie in het gezelschap. Zo renden er elke ochtend een paar kinderen naar het winkeltje voor broodjes, deden we veel spelletjes, lekker zwemmen en urenlang vliegeren op het strand. Heerlijk!
Op school doet Jort het goed. Hij is op de Van Lieflandschool helemaal op zn plek! Hij zit inmiddels in het 2e jaar VSO en krijgt veel praktische lessen. Zowel in de klas met praktische taken en opdrachten, maar ze hebben ook een moestuintje, technieklessen, ze maken zelf broodjes in de kantine en er is een kaarsenmakerij. Jort vindt het allemaal erg leuk! Maar niet zo leuk als werken op de boerderij! 😊
Naast het echte werken op de boerderij kan hij overigens ook heel lang en aandachtig kijken naar allerlei boeren vloggers. Filmpjes op Youtube van boeren die hun dagelijks leven op de farm filmen. Boer Gerrit, Boer Jilles, Boer Tom, hij volgt ze allemaal! Verder nog Enzo Knol, Dylan Haegens en wat mannen die alle dagen met een slijpijzer of lasapparaat in de weer zijn. Reuze interessant! Sommige filmpjes heeft hij al zo vaak gezien dat hij er hele fragmenten van kan napraten! 🫣
In november belandden we plotseling toch weer met Jort in het UMCG. Dit keer vanwege een ontsteking in zijn kaak! Hij kreeg plotseling een bult onder zijn tong en eten en drinken ging opeens helemaal niet meer; hij schreeuwde het uit van de pijn. De huisarts verwees ons door naar de KNO arts, maar vanwege zijn dossier toch graag in het UMCG. Röntgenfoto’s maken bleek een ware crime, want Jort weigerde iedere vorm van medewerking en schreeuwde alles bij elkaar. Het vermoeden was een kalksteen in zijn kaak die zorgt voor een ontsteking van de speekselkliertjes. Dat doet ontzettend veel pijn met slikken en überhaupt de gedachte aan eten of drinken, omdat er dan al speeksel aangemaakt wordt, in het ontstoken gebied dus, wat zorgt voor nog meer pijn. Hij kreeg antibiotica om de ontsteking tegen te gaan, pijnstillers en astronautvoeding om met minimale voeding toch een beetje op kracht te blijven. Zodra de ontsteking minder vlammend zou zijn moest het steentje operatief verwijderd worden. Kennelijk had hij dat wel opgepikt n daar het zijne van gedacht, want een week later was hij op zondagochtend in de badkamer aan het prutsen gegaan voor de spiegel. Met een nagelschaartje heeft hij het steentje (ter grootte van een flinke kersenpit; echt behoorlijk groot!) eigenhandig en vakkundig uit z’n kaak verwijderd! 😳 Vanaf dat moment was de pijn en het ongemak weg en kon hij weer gewoon drinken en eten! Wat een kereltje!
Oudjaarsdag werd ‘s middags traditiegetrouw gevierd met carbidschieten. ‘s Avonds gingen we bij vrienden het oude jaar uitzitten en werd er om 00.00 uur lekker vuurwerk geknald! Doei 2023, op naar 2024! Ben benieuwd wat het nieuwe jaar in petto heeft! 🌟
