Vorige week woensdag is Jort geopereerd en is de ICD geplaatst. De operatie is precies volgens plan verlopen. Jort is in Groningen de jongste patiënt met een ICD, dus het was voor de chirurg en de cardioloog (+ een heel medisch team waar je u tegen zegt) even pionieren hoe ze deze 'klus' het beste konden klaren. Maar het is allemaal goed gegaan en je ziet de ICD nauwelijks zitten, ondanks dat het toch een heel blok in zijn buik is.
Toen hij van de OK afkwam was hij al van de beademing af, dat was dus erg snel. Vanwege de operatie kwam hij op de IC te liggen. Hij zag er nog wat versufd uit en na een uurtje begon hij wat te jengelen, waardoor het leek of hij veel last had van pijn. Maar na een fles was hij weer helemaal tevreden, het was dus gewoon honger!! De volgende dag keek hij alweer een stuk meer helder uit zijn ogen en had hij zelf besloten dat het infuus in zijn nek er wel uit kon; hij had het slangetje er al bijna uitgetrokken! Uit diverse onderzoeken bleek dat de ICD goed was geplaatst en ook goed stond afgesteld. Donderdagmiddag mocht hij weer terug naar zijn oude plekje op de High Care.
Omdat het allemaal zo goed ging is hij vrijdag overgeplaatst naar de 'gewone' kinderafdeling, een verdieping lager (M2). Dat is wel even wat anders dan de afdelingen die we gewend zijn, opnieuw een stapje minder intensieve zorg en dus dichter bij 'naar huis'. Op de kinderafdeling ligt hij nu nog wel aan de hartbewaking, maar dan zonder monitor bij zijn bed zodat wij het zelf niet kunnen zien. Dit is om ons van de monitor te laten ontwennen. Al ruim 12 weken hebben we met die monitor geleefd, dus het is bijna onze vriend geworden. Maar wanneer Jort naar huis gaat is er ook geen monitor, dus het is wel goed om daar nu alvast aan te wennen! En dat gaat eigenlijk heel goed. We vinden het niet eens echt raar of eng, blijkbaar is het vertrouwen inmiddels voldoende gegroeid. Het heeft er natuurlijk ook alles mee te maken dat hij nu al bijna 4 weken volledig vrij is van ritmestoornissen! Jort lijkt nu lichamelijk ook alweer bijna de oude; ik heb niet de indruk dat hij nog erg veel last heeft van alle wonden, hij is heel relaxed en tevreden en geeft veel lieve lachjes weg! Onvoorstelbaar hoe snel dat herstel gaat!
Vandaag en morgen worden er nog wat onderzoeken gedaan en dan mogen we - afhankelijk van de snelheid en inhoud van de uitslag - woensdag of donderdag naar huis!!! Zo snel kan dat dus ineens gaan! De komende tijd zullen we evengoed nog wel regelmatig naar het ziekenhuis moeten voor controles en onderzoeken, maar dat is prima en het geeft ons ook een veiliger gevoel. Het zal wel even wennen zijn, maar we kijken er enorm naar uit om straks heerlijk met z'n 4-tjes thuis te zijn!! Nog een paar nachtjes...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten