Peuterbuien XXL

Het gaat de laatste weken gelukkig weer vrij goed met Jort op het gebied van zijn hartprobleem. Het is zomervakantie, de kids zijn vrij, het is mooi weer en ze kunnen alle dagen lekker aanklooien met zand en water! Ondertussen is de nieuwe schuur sinds twee weken volop in bedrijf. Na een aantal zeer intensieve dagen op de boerderij zijn de koeien inmiddels al aardig gewend aan hun nieuwe onderkomen en het melken met de robots gaat gelukkig al verrassend goed.

Toch kampen we ook nu met problemen rondom Jort, weliswaar van andere aard. Ik heb lange tijd getwijfeld of ik hierover op deze site moet schrijven, maar heb besloten het wel te doen. Het gaat om Jort z'n temperament, laten we het zo noemen! Dat hij een ondernemende peuter is wisten we al langer! Maar de laatste maanden was (en is) het echt om regelmatig gek van te worden. Hij is erg onrustig, loopt overal weg, luistert slecht naar instructies en correcties en wordt woest en 'roppig' (heb er even geen ander woord voor) als hij zijn zin niet krijgt. Peuterbuien in de XXL-variant. Daarnaast speelt hij weinig met andere kinderen en heeft hij maar een beperkte interesse voor speelgoed en de dingen waarmee hij dan speelde waren nogal dwangmatig. Zo was hij lange tijd extreem goed en veel aan het puzzelen en speelde hij het liefst de hele dag met de pannen, dingen waar hij nu juist helemaal niet meer naar om kijkt. Ook het uitblijven van iedere vorm van praten begon ons toch wel zorgen te baren. Het leidt ook tot steeds meer frustratie van Jort's kant, omdat we hem simpelweg vaak niet begrijpen. En dat levert dus geregeld strijd op. Strijd met Jort, strijd met elkaar en strijd met jezelf. We gingen situaties omzeilen en twijfelen over onze aanpak, mede gevoed door alle waarschijnlijk goed bedoelde adviezen van anderen. Moeten we hem harder aanpakken? Of begrijpt hij ons écht niet? Na alles wat hij in zijn leventje al heeft meegemaakt geef je hem wat meer credits, maar op een gegeven moment moet er toch wel een soort doorbraak in de ontwikkeling komen.  

Bij het consultatiebureau heb ik onze zorgen geuit en van daaruit zijn we een paar maanden geleden in een ander soort molen terecht gekomen, de psychologische molen. Zo is hij onlangs door 2 orthopedagogen geobserveerd en is zijn hele levensverhaal vanaf zijn geboorte tot nu opgetekend. Vooral het medische aspect maakte natuurlijk veel indruk en zal ongetwijfeld ook een rol hebben in zijn hele ontwikkeling en gedrag, dat kan haast niet anders in mijn beleving. Als baby ontwikkelde Jort zich prima en keurig volgens het boekje, maar vanaf dat hij ongeveer 2 jaar was gingen er dingen opvallen. De orthopedagogen van Accare denken nu op het eerste beeld aan een autistisch spectrum stoornis (ASS). Natuurlijk hebben we zelf onderling ook wel eens gesproken over Jort's soms wat autistische trekjes, maar als experts een dergelijk oordeel vellen komt dat toch wel bijzonder hard aan. Ik zag meteen een Dustin Hoffman (een extreme klassieke autist in de film Rain Man) voor me, die de hele dag wat voor zich uit staart en het hele telefoonboek uit zijn hoofd kent; een schrikbeeld voor een leek! Na een avondje googelen en gesprekken met anderen kunnen we zeggen dat hij inderdaad een aantal eigenschappen van ASS vertoont, maar niet op alle fronten en zéker niet in de 'Dustin Hoffman gradatie'! ASS komt in zoveel soorten en maten voor en Jort is natuurlijk nog zo jong dat het allemaal absoluut nog geen uitgemaakte zaak is. In eerste instantie probeerde ik allemaal argumenten te vinden die deze eerste diagnose kunnen verwerpen. Dit wil je als ouder gewoon niet voor je kind, en zeker niet naast alles wat hij evengoed al mee moet maken. Maar wat heb ik eigenlijk te willen en te bewijzen? Wel zijn we nu nog alerter op zijn gedrag. In negatieve, maar vooral ook in positieve zin.

Na de vakantie gaan we verder met gesprekken en onderzoeken met als belangrijkste doel Jort beter te kunnen begrijpen (en andersom natuurlijk) en hem nog meer te stimuleren met praten. Ook zal er aandacht zijn voor een mogelijk trauma dat hij heeft opgelopen. Hij heeft natuurlijk nogal wat ervaringen moeten verwerken en het is goed mogelijk dat zijn hoofd daarmee zo vol zit, dat hij nu simpelweg niet toekomt aan de ontwikkeling van andere aspecten. De tijd zal moeten uitwijzen hoe Jort's verdere ontwikkeling verloopt en ondertussen blijft Jort gewoon onze zelfde eigen, lieve, ondeugende, blije en ondernemende Jort! Met een dikwijls slecht leesbare gebruiksaanwijzing, dat dan wel...