Weer thuis

We zijn sinds vrijdagmiddag weer thuis! Het kostte enige overredingskracht om het weekend toch naar huis te mogen, liever wilden ze Jort nog houden tot maandag aangezien er dan pas opnieuw bloed kan worden geprikt. Maar omdat er afgelopen week geen ritmestoornissen zijn geweest, hij beschermd is door zijn ICD én we allebei gillend gek werden op dat kleine kamertje, mochten we toch lekker naar huis! Fijn!! Thuis is zoveel beter dan in het ziekenhuis! Maandagmiddag moeten we ons weer melden voor het bloedprikken, maar dit kan gewoon op de poli.

Zaterdagochtend zijn we naar het afscheid van Thomas geweest. Het was een prachtig en onvergetelijk afscheid, door zijn papa en mama zo mooi en liefdevol voorbereid. Maar het is zo intens verdrietig en oneerlijk... Het heeft ons diep geraakt en het zet jezelf ook weer even flink aan het denken...

We moeten eerst maar weer zien hoe het nu verder gaat met Jort. Tot nog toe geen problemen, maar die komen altijd op de meest onverwachte momenten, dus we zijn altijd wel wat op onze hoede. Maar nu, logischerwijs, helemaal! Het vertrouwen moet weer groeien.

Bedankt voor alle lieve reacties en hulp die we afgelopen week hebben ontvangen. En in het bijzonder: enorm bedankt lieve zus en zwager, dat jullie Stan de hele week bij jullie thuis hebben opgevangen. Top!