maandag 27 januari 2014

Iets meer wakker

Het wordt tijd dat Jort wakker wordt. Maar met de enorme hoeveelheden slaapmiddelen die hij de laatste 10 dagen heeft gehad, is dat niet van de één op de andere dag gerealiseerd. Er is een plan gemaakt om hem zo goed mogelijk wakker te laten worden, zodat hij zo min mogelijk last heeft van de nawerkingen van alle medicatie en toch enigszins rustig blijft. Gisteren is men begonnen met het afbouwen en vandaag en morgen wordt dat voortgezet. Het is de bedoeling dat hij langzaamaan steeds meer zelf actief mee ademt met de machine en dat het buisje (tube) er dan morgen uit kan. Dat is het plán, nu afwachten of het ook zo uitpakt.

Iedere avond voordat we gaan slapen en 's ochtends als we wakker worden, bellen we even met de dienstdoende verpleegkundige van de IC. Vanochtend kregen we tot onze schrik te horen dat Jort's hartritme in de vroege ochtend plotseling weer heel rommelig was geweest. Een uur lang diverse ritmestoornissen en zelfs een shock van de ICD! Slik.... Wat een enorme teleurstelling!! Waar komt dit nu weer vandaan??! Met een vreselijk gevoel zit je vervolgens de hele ochtend wat met je ziel onder de arm en vanmiddag gingen we naar Jort toe. Aan het eind van de middag spraken we nog eventjes met Jort's dokter en die gaf aan dat het slechts 4 heel korte 'riedeltjes' waren en absoluut niet met een shock! Uiteindelijk dus toch een relatieve 'meevaller' (veel liever hebben we natuurlijk helemaal geen ritmestoornissen!), maar door de eerder verstrekte verkeerde informatie hebben we de hele ochtend voor niks met een knoop in onze maag gezeten... Fijn! :-(

Toen we vanmiddag bij Jort kwamen, had hij zowaar zijn ogen open! Daar hadden we nog niet echt op gerekend en het was dan ook best even schrikken. Wat wij zagen was namelijk een compleet 'croccy', versufte, stony Jort! Hij reageerde wel op ons (de verpleegkundige merkte ook echt wel verandering ten opzichte van hoe hij op haar reageerde), maar dit was wel even wennen voor ons! Gelukkig went alles in het ziekenhuis best snel en konden we nu ook wel genieten van deze bijzondere manier van contact. Na dagenlang te hebben gekeken naar een slapend kind, geeft dit al iets meer voldoening. Hij gaf me zelfs nog een vluchtige glimlach en liet onze handen nauwelijks los. De schat! ❤️

Morgen zal hij nog meer wakker worden en dan gaat het hem hopelijk lukken met het oppakken van de beademing. Wordt best weer een spannende dag!


Geen opmerkingen:

Een reactie posten