Maar toen we vanmiddag bij hem kwamen kreeg hij 'vanuit het niets' ineens een hele reeks van korte ritmestoornissen. Een stuk of 15 in een half uur tijd. Gevolgd door een lange met shock.... Hmmmmm... :-(((( We stonden erbij en keken ernaar. Wat een vreselijk en beangstigend uur was dat... Waar komt dit nu ineens vandaan???! Dit heeft hij meerdere dagen niet laten zien en we dachten (hoopten) dan ook vurig dat dat voorbij was. Er wordt opnieuw met magnesium gestart via het infuus en vanaf dat moment werden de slagen gelukkig weer wat stabieler qua beeld.
Ook zijn temperatuur bleef vanmiddag maar stijgen, ondanks antibiotica en koortsremmers als paracetamol en ibuprofen. Hij ligt nu onder een koeldeken, in de hoop zijn temperatuur weer wat te laten zakken. De koorts (39 C) past op zich wel bij de longontsteking en is op zichzelf volgens de zaalarts niet zo'n probleem, maar koorts kan wel een trigger zijn voor ritmestoornissen. We moeten maar weer afwachten hoe een en ander zich nu weer verder ontwikkelt.. Maar na zo'n middag laat je je kind niet echt met een gerust hart achter... Gelukkig vertelde de verpleging van vanavond dat de avond verder qua ritmestoornissen tot nog toe rustig verloopt en zijn koorts wat is gezakt. Nu moeten wij dan ook maar proberen om lekker te gaan slapen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten